Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017

Ευριπίδης με φεγγάρι

  Το Σάββατο, μ΄έναν ξάστερο ουρανό κι ένα φεγγάρι ολοστρόγγυλο, φωτεινό και τεράστιο, ήρθε κι η Ιφιγένεια στην Αυλίδα. Εκεί που ο στρατός μιας ολάκερης τότε Ελλάδας, περίμενε τον ούριο άνεμο, που θα βοηθούσε τα πλοία να πάρουν το δρόμο τους για την Τροία, όπου σκοπό είχαν να την ισοπεδώσουν για την τιμή ενός βασιλιά που τον παράτησε η γυναίκα του. Εκεί που έπρεπε ο αρχιστράτηγος της εκστρατείας να θυσιάσει την κόρη του, όπως ο πρωτομάστορας στο γεφύρι της Άρτας τη γυναίκα του, για να βοηθήσουν οι θεοί την αποστολή. Εκεί που τελικά η Ιφιγένεια αποφασίζει, μόνη της, να θυσιαστεί για την Ελλάδα.

   Όμοιοι πάντα οι καιροί, αιώνια τα συναισθήματα, ίδιες οι αφορμές κι ακόμη πιο ίδια τα πάθη θεών κι ανθρώπων. Κι η θυσίες; Τελικά χωρίς αυτές τίποτε δεν γίνεται. Γι΄αυτό οι Αρχαίες τραγωδίες είναι μάθημα σοβαρό.
  Ευριπίδη ζεις εσύ μας οδηγείς και τότε και τώρα. Ειδικά εκεί που λες ότι ο πολιτικός οφείλει να είναι συνετός.

 Την απολαύσαμε την Ιφιγένεια της Λένας Παπαληγούρα, την Κλυταιμνήστρα της Αθηνάς Μαξίμου και τον Αγαμέμνωνα ττου Αιμίλιου Χειλάκη. Κι έναν εξαιρετικό χορό και την υπέροχη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη.

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Υπό σκιάν

  Απομεσήμερο Σαββάτου σε μια πόλη που φαίνεται να λιώνει κάτω από τον δυνατό ήλιο.
   Ή άσφαλτος αχνίζει σαν κατσαρόλα που σιγοβράζει σε χαμηλή φωτιά ενώ ο πιτσιρικάς. πάνω στο μοναδικό μηχανάκι που κινείται, παίρνει για δευτερόλεπτα τα μάτια του από το δρόμο για να παρακολουθήσει εκστασιασμένος τα βυζάκια της κοπελίτσας που περπατάει γρήγορα από σκιά σε σκιά. κι αυτά ανεβοκατεβαίνουν μέσα από το λεπτό καλοκαιρινό φανελάκι.
  Δυο παγάκια αργούν να μετατραπούν από στερεό σε υγρό κάνοντας φιλότιμη, είν΄ η αλήθεια, προσπάθεια να παγώσουν ακόμη περισσότερο το ήδη παγωμένο νερό και ίσως να νοιώθουν ανακουφισμένα που θ΄αναμιχθούν με το ίδιο τους το στοιχείο κι όχι μ΄ένα σοκολατούχο γάλα, που ήταν κι η αρχική σκέψη. Πόσο δροσιστικό να είναι ένα σοκολατούχο γάλα;
  Το κλιματιστικό μια βογκάει και μια ξεφυσάει σαν ετοιμόγεννη που ακολουθεί  κατά γράμμα τις παραινέσεις τις μεθόδου Λαμάζ, με σκοπό να κατεβάσει τη θερμοκρασία στο δωμάτιο έστω κι ένα βαθμό, από τους 31  Κελσίου στους 30.
 Και η Ιφιγένεια  περιμένει με αγωνία στην Αυλίδα των παρασκήνιων μιας απομίμησης Αρχαίου θεάτρου να δει αν θα φυσήξει τελικά ούριος ο άνεμος, μήπως ανατρέψει την προδιαγεραμμένη θυσία από τον ίδιο της τον πατέρα. Άραγε θα έχει κόσμο; Πόσοι να έμειναν Σαββατιάτικα στην πόλη που να μην έχουν να πάνε σε κάποιο γάμο;
Καλοκαίρι.

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

La nuit en rose

  Θέλω να πιστεύω ότι η Αν Καρέρ, χτες το βράδυ, μαγεύτηκε από το νυχτερινό έναστρο ουρανό της πόλης και το αρχέγονο τοπίο του Ιτς Καλέ, τον φωτισμένο πύργο του Βοημούνδου και τα τείχη της εσωτερικής Ακρόπολης, ακριβώς όπως μαγευτήκαμε κι εμείς από την υπέροχη φωνή της και τη σπιρτόζα σκηνική της παρουσία.

Η παράσταση Piaf the show δεν ήταν ακριβώς το show που διαφήμιζε ότι παίχτηκε στις μεγαλύτερες πρωτεύουσες του κόσμου και στο Ηρώδειο. αλλά μας αποζημίωσε με τραγούδια εποχής και τραγούδια που άφησαν εποχή. Τέσσερις εξαιρετικοί μουσικοί και η πρωταγωνίστρια της βραδιάς, μοναδική κι ανεπανάληπτη στο ρόλο της μεγάλης Εντίθ Πιάφ, έδωσαν λάμψη αλλοτινών καιρών.



  Το Πνευματικό Κέντρο, με το καλοκαιρινό φεστιβάλ του Ιτς Καλέ, κάνει φέτος μια σημαντική προσπάθεια και φέρνει μεγάλα ονόματα κι αξιόλογες παραστάσεις καλό είναι πάντως οι καλλιτέχνες να φέρνουν μαζί τους και όλες τους τις αποσκευές.
                                 
                                                      (φωτογραφίες: Χάρης Μπινώλης)

Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

Ένας κήπος, μια παράσταση, πολύ γέλιο

  Ένας κήπος μέσα στο απόλυτο αστικό τοπίο. καλοκαιρινές νύχτες μ΄αστέρια κι αεράκι, ποτήρια γεμάτα παγάκια, δροσιστικά κοκτέιλ και μπροστά μας άλλη μία επιτυχημένη bar theater παράσταση. Και το όνομα αυτής "Ποιος θα φαγωθεί;"
.
  Κι αν υπάρχει μόνο μία φωτογραφία από την έναρξη, αυτή της Αθηνάς Τσικνιά, είναι γιατί με συνεπήρε ο ρυθμός της παράστασης και δεν ξανασήκωσα την κάμερα.
   Με το που συμπληρώθηκε η ομάδα με την Χρυσάνθη Παπαγεωργίου και τον Αχιλλέα Ράδη, αυτή η δολοφονική κωμωδία, με στοιχεία τραγικής καθημερινότητας, ξετύλιξε μια προαιώνια και ταυτόχρονα σύγχρονη ιστορία με αλήθειες, ψέματα, θυμό και πολύ χιούμορ, πλαισιωμένη από τη μουσική του απόλυτου Βασιλιά της ροκ, Έλβις Πρίσλεϊ.

  Υπέροχες ερμηνείες, γρήγοροι διάλογοι κι έντονες εναλλαγές συναισθημάτων από τρεις ταλαντούχους ανθρώπους που έχουν βάλει σκοπό να δώσουν μια ξεχωριστή νότα στο καλοκαίρι μας.

Μέχρι 18 Ιουλίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη βράδυ στον κήπο του   Θυμωμένου Πορτραίτου.