Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Για τους αλιείς ποιημάτων


  Με την ποίηση του Γιώργου γνωριστήκαμε μέσα από τον "τοίχο" του facebook αρκετό καιρό αφού είχα γνωρίσει τον ίδιο τον Γιώργο.
   Γίναμε φίλοι. Με τις λέξεις και τους στίχους του, με τις αντιθέσεις και τα νοήματα. με τις παραδοχές και τα ερωτήματα, με εκείνες τις τρεις τελείες που "τελειώνουν" πολλά ποιήματά του, αφήνοντάς σε να κάνεις την εικόνα και να δώσεις τη δική σου ερμηνεία, μέσα από τα δικά σου βιώματα και τις δικές σου τρικυμίες.
  Κι ενώ θα φαινόταν φυσικό η ποίηση ενός ανθρώπου που γεννήθηκε μέσα στον ήλιο και τη θάλασσα του Αιγαίου, στη μακρινή σε μας Κάλυμνο των σφουγγαράδων, να είναι "φωτεινή" κι ανάλαφρη, τα ποιήματα του Γιώργου βουτούν βαθιά στη σκέψη και τα συναισθήματα, μετρώντας ανάσες, ακριβώς όπως οι βουτηχτάδες συμπατριώτες του, για να φέρουν στο φως, επίπονα, ένα κομμάτι σπάνιας ψυχής.
  Αυτή είναι η "Άμωμη αλίευση" του Γιώργου Κουλιανού. Η πρώτη του συλλογή που εκδίδεται κι ελπίζω ν΄ακολουθήσουν κι άλλες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου