Αφιερώνει ο Τάκης στη Σούλα

  Μέρα ραδιοφώνου σήμερα και όχι δε θα γυρίσω πίσω στην εποχή των ραδιοπειρατών και στο κρυφτούλι με την αστυνομία όταν εντόπιζε τις συχνότητες και τις παράνομες ιδιοκατασκευές που εξέπεμπαν από ταράτσες σπιτιών κι υπόγεια.
  Θα έρθω στην εποχή της "νομιμότητας" όπου τα ραδιόφωνα ανοίγαν το ένα μετά το άλλο.Με εγκαταστάσεις, με προσωπικό και 24ωρη λειτουργία.Τι εύκολο ήταν να βρεις νέους ανθρώπους με όρεξη και κέφι να κάνουν εκπομπές-γερμανικό νούμερο 2-4 πμ. Και δημοσιογραφικό τμήμα που ξεκινούσε από τις 6 ή τις 7 το πρωί. Κι εκπομπές λόγου και τέχνης ακόμη και σατυρικές.

 Μια τέτοια εκπομπή είχαμε με άλλους δύο συνεργάτες, τον Μενέλαο Συκοβέλη και τον Βαγγέλη Ντάγκα το 1989 στον ΗΧΩ 102,7 FM. Με σατυρικά κείμενα, σκετσάκια, τραγούδια -παρατράγουδα που ετοιμάζαμε με πάρα πολύ κόπο, καθότι δεν υπήρχαν ακόμη υπολογιστές και προγράμματα, με δύο κασετόφωνα και τετρακάναλο. Κάτι σαν αυτά που κάναν οι ΑΜΑΝ αλλά πολύ πριν τους ΑΜΑΝ και στα ερτζιανά. Πολύ δουλειά που γινόταν,ναι μεν με κόπο, αλλά και με πολύ όρεξη και χαρά κι αυτό γιατί ο κόσμος άκουγε ραδιόφωνο, πρόσεχε το τι γινόταν στο ραδιόφωνο, έπαιρνε τηλέφωνο κι έκανε αφιερώσεις, ζητούσε να ξαναπαίξουν εκπομπές που άρεσαν, ο κόσμος συμμετείχε, το ραδιόφωνο ήταν διαδραστικό.
   "Γεια σας, μπορείτε να ξαναπαίξετε το "Εγώ ο ξένος" του Διονυσίου στ' Αγγλικά;"
Και τρέχαμε να βρούμε την κασσέτα  που το είχαμε ηχογραφήσει για να το βάλουμε "στον αέρα".

 Sometimes I used to be a God
 I leave you now as a mad
 I leave you just as a poor guy
 Bye Byeeeee
 Stranger forever stranger

  Πέρασαν όμως τα χρόνια κι αυτή η επαφή με το ραδιόφωνο χάθηκε.
Οι τεράστιες κονσόλες και τα μικρόφωνα ανικαταστάθηκαν με κομπιούτερς που προγραμματίζονται και παίζουν όλη μέρα τραγουδάκια κι ενδιάμεσα διαφημίσεις χωρίς να είναι κανείς εκεί.
  Κάποιοι, λίγοι σταθμοί, κάνουν ακόμη εκπομπές και φυσικά ούτε λόγος να "βγούνε έξοδα" προσωπικού, τεχνικών και παραγωγών.
  Σε μας έμεινε η ανάμνηση της πιο συνηθισμένης ατάκας "Αφιερώνει ο Τάκης στην Σούλα που ακούει στην Καραβατιά" κι ένας έρωτας που τελείωσε στα φοιτητικά ακόμη χρόνια.